Çabalamalar – Bölüm 1

Ne çabalaması? Defne’ yi çabalasakta mı büyütsek, çabalamasakta mı… ehem pardon..

Komşuda yeğeninizin olmasının bir kaç avantajı var. En önemlisinin, ağladığında ya da altını doldurduğunda anne – babasına verip kaçma rahatlığı olduğunu söylememe gerek yok herhalde. Üzgünüm Defdef, ağlaman hadi neysede diğeri bazen katlanılmaz olabiliyor, bir tanem. Evet, ne diyorduk, bunları yazarken bile burnumda bir gıcıklanma oldu.

[nrelate-related]

Diyordum ki, yeğen itinayla nasıl kendine benzetilir. Karşı kapıda olduğundan oyun saatlerini seçip ona göre gidebiliyorusunuz. Anne – Baba’ da yorulmuş olduğundan seve seve veriyorlar. Ve işte, o işlenmeye hazır cevher sizin ellerinizde artık. Hayalim belli, hobilerime onu da bulaştırıp ileride birlikte vakit geçirebilmek, ya da ne bileyim, fotoğraf çantamı taşıtıp, akvaryumumu temizletmek filan. Şimdiye kadar bir kaç ufak girişimim oldu.

Çello, en baştan beri Defne’ yi ısındırmaya çalıştığım konu. Henüz bir şey çalabilmiş değilim ama düşünsenize 3 -5 sene sonra ona da bir keman ya da piyano versem, birlikte bir şeyler denesek… Rüya gibi. Gelgelelim bizim Pembe Yer Cücesi‘ nin çelloyla ilk tanışması biraz travmatik oldu. Bende olduğu bir gün Dur bakalım ne tepki verecek diye çelloyu çıkarttım, La ürpertir, Do gıcıklandırır diye tatlı bir Sol verdim. Defne’ nin yüzü gözümüzün önünde Güneşli’ den Parçalı bulutluya, hemen arkasından Gök gürültülü sağanak’ a dönünce, küçük Sol resitalime son vermem gerektiğini anladım. Susturana kadar epeey çabaladık… Galiba o derin sesin nereden geldiğini anlayamayınca korktu; çalışımda hata yoktu, okuyucu spekülasyon yapmasın.

Alıştırmaya çalıştığım diğer bir konuda Fotoğraf. Dediğim gibi, Defne büyüdüğünde yaşım kemale ermiş olacak, sırt çantası taşıyacak halim olmayabilir. Neyseki fotoğraf konusunda şansım daha iyi gidiyor. Kumanda, telefon gibi el aletleri gibi fotoğraf makinesinin de anne – babanın kullandığı, işe yarayan bir ev aleti olduğunu çözmüş durumda. Ben de çelloda yaptığım hatayı yapmayayım diye sinsi sinsi yaklaşmaya karar verdim: Alsın biraz oynasın, ki daha sonra yine korkmasın. Hayırlısı bakalım.